There is a Place in Hell Reserved for Me and My Friends

(ακούγοντας το δίσκο των Hard-fi, αν έχεις μεγαλώσει σε πόλη και είσαι κάτω από 25 θα τον λατρέψεις)

- Μια νύχτα πάνω σε μια ταράτσα γεμάτη μπίρες.
- Γιατί μας αρέσουν τόσο τα Starbucks αφού δε σε σερβίρουν, είναι πανάκριβα, τα τραπέζια έξω είναι βρόμικα και ό,τι πάρεις είναι τίγκα στο λίπος;
- Ο κύριος στο λεωφορείο που μας λέει ότι τα σουβλάκια έχουν μέσα μικροτσιπ.
- Καταραμμένα ΑΤΜ, ένα εικοσάευρω ακόμη.
- Η διαδρομή από την πλατεία Βικτωρίας στην ΑΣΟΕΕ.
- Δροσερά κοκτέιλ στον πεζόδρομο της Κλειτίου.
- Ο κόσμος των Σούπερ Μάρκετ από το παρασκήνιο, μικροί στρατολογούμενοι γιάπις πρόθυμοι να δουλέψουν 16 ώρες για 800 ευρώ. "Δε σου ανανεώνουμε τη σύμβαση", "Άντε πνίξου ρε μαλάκα, ούτως ή άλλως θα έφευγα".
- Όλοι θέλουν να πουν κάτι, αλλά δεν το λένε.
- Ειδοποίηση για δέμα. Τι παράγγειλες πάλι;
- Η καβάντζα που βλέπει στο θερινό, φορτώνεσαι με Φουντούνια, πηδάς ένα φράχτη του κήπου μιας τράπεζας, χαμογελάς στις κάμερες ασφαλείας, ανεβαίνεις τα δέντρα και είσαι αρχηγός. Μην το πεις σε άλλους.
- Τα σιντί που έχω δανείσει και δεν έχω πάρει πίσω.
- Η σειρά Complete Crumb με τα comics του Robert Crumb που κάποτε πρέπει να ολοκληρώσω.
- Μπορείς να μη με ξαναενοχλήσεις;
- Μεταμεσονύκτιο Village, βρίσκεις εισητήριο, η αίθουσα είναι άνετη, συμπαθής κόσμος, αν δε σου αρέσει η ταινία παίρνεις έναν υπνάκο.
- Κωλοκινητό. Αυτή τη βδομάδα κάτι έχει πάθει και δεν πατιέται το 1.
- Δύο πίτσες πάνω στο μηχανάκι, το παιδί έχει ανέβει στην πολυκατοικία. Σκέφτεσαι ό,τι σκέφτομαι; Καλά φάγαμε.
- Είμαστε τα απόβλητα του κόσμου, ας το διασκεδάσουμε.
- Μεσογείων, Μαραθώνος, Πατησίων, Μάρνη, Ακαδημίας, Σταδίου, Πανεπιστημίου, Σκουφά, Σπάτων, Ομήρου, Κλειτίου, Κηφισίας, Κατεχάκη, Πειραιώς, Ερμού, Αθηνάς, Καραγιώργη Σερβίας. Για οποιονδήποτε άλλο δρόμο με ρωτήσεις, δεν ξέρω να σε οδηγήσω.
- Ποτέ δε χώνεψα το RnB.
- Πώς μπορεί κανείς να μεθύσει με Perrier;
- Everest Σύνταγμα, 6 το πρωί, η κυρία παραλληρεί (μονίμως) στο τραπεζάκι. Είμαι κάθετος, νηστικός, μετά από τέσσερις σκέτες βότκες, δεν οδηγάς αν δεν κατουρήσεις πρώτα παλιομαλάκα.
- Εξάρχεια Σάββατο μεσημέρι, Γη της Επαγγελίας.
- Τριήμερο στην Άνδρο. Τουλάχιστον ως τριήμερο ξεκίνησε.
- "Ρε μαλάκα ψήσε τη Μ. για καμιά παρτούζα, να ψήσω κι εγώ τη δικιά μου, να το κανονίσουμε". Ως δια μαγείας η οικογενειακή ταβέρνα σίγησε και κοιτούσε το αμαρτωλό τραπέζι μας.
- Κινέζικο τη Μεγάλη Πέμπτη, πλέον έχει γίνει παράδοση.
- Τζια, Σπαθί, η καλύτερη παραλία του πλανήτη απέχει 2μιση ώρες.
- Και άλλα που δε λέγονται. Είμαι μεγάλος κρετίνος τελικά

επίσης από το πρωί υπάρχει και αυτή η φωτιά που καίει τις γύρω περιοχές μου.
στο blogger θ'αφήσω τα κόκκαλά μου

Θα 'θελα να ήξερα ποιος την πρωτοείπε αυτή τη μπούρδα ότι το καλοκαίρι όλα είναι όμορφα και όλοι περνάμε καλά, να του έδινα μια γερή μπουνιά στη μύτη να μάτωνε μέχρι να ανακαλέσει και η ζωή να επέστρεφε στους ρυθμούς της. Απεγχθάνομαι την παρατεταμμένη ηλιοφάνεια και τη ζέστη. Ναι, ωραία, όταν είσαι στη θάλασσα είναι καλά. Κάθε πότε είσαι στη θάλασσα; Μία φορά τη βδομάδα; Δύο;

Τον υπόλοιπο καιρό λιώνεις στα τσιμέντα, ακούς τον απέναντι να μερακλώνει με την Go Helena (θα κλείσεις τα παράθυρα μήπως;), κάνεις μπάνιο και μετά από ένα τέταρτο έχεις ξαναγίνει παπί από τον ιδρώτα. Βρωμάς! Και κάθεσαι να βλέπεις γνωστούς και φίλους να φεύγουν ένας-ένας διακοπές, ενώ εσύ ξέρεις ότι θα φας όλο το αγγούρι τουλάχιστον μέχρι τις 20 (Αυγούστου).

Δεν μπορεσα ποτέ να καταλάβω τους ανθρώπους που περιμένουν πώς και πώς το καλοκαίρι για να πάνε στις παραλίες και να μαυρίσουν. Πρώτον, οι παραλίες γύρω από την Αττική είναι παραδομένες αμαχητί στο εκνευριστικό κλισέ "καραφλός κατάμαυρος πενηντάρης με χρυσή καδένα που παίζει ρακέτες, παιδάκια που φωνάζουν, γιαγιάδες με διάφανα πλαστικά πέδιλα, ζευγάρι 25άρηδων-ζουζουνάκια", ο ναός του τάπεργουερ. Δεύτερον, μαυρίζω δύσκολα, αφού πρώτα καώ.

Και οι καλοκαιρινές νύχτες. Τόση εξύμνηση, τόσες ραδιοφωνικές χαζογκόμενες που δεν ξέρουν τι άλλο να πουν, τόση αφόρητη ζέστη, ιδρωτίλα και κύριως ανελέητη ΚΑΓΚΟΥΡΙΑ στα παραλιακά club και ανελέητη καγκουριά στο κέντρο και παντού. Είμαστε περικυκλωμένοι.

Οπότε ΜΗ ΜΟΥ ΛΕΣ ΕΜΕΝΑ ΓΙΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ ΚΑΙ ΜΑΛΑΚΙΕΣ. Γκρρρρ…

Συμπέρασμα: Προσοχή, δαγκώνω (βρέξε λίγο ρε μαλάκα θεέ)

ΥΓ. επίσης έχω την εντύπωση ότι φέτος εξαφανίστηκαν από τις ανυπέρβλητες ειδήσεις του Star τα φοβερά εκείνα ρεπορταζ για τον κόσμο που "ξεχύθηκε" στις παραλίες με τους κώλους και τα βυζία που στόχευαν στους σεξουαλικά υποσιττισμένους ψηφοφόρους της Λιάνας Κανέλλη.

τελικά είμαστε όλοι Αιγύπτιοι, Άγγλοι τουρίστες στην Αίγυπτο, Λονδρέζοι, Νεοϋορκέζοι, Ιρακινοί ή Παλεστίνιοι;

για σήμερα: Moby Grape - Naked, if I want to

Σήμερα τελείωσα ένα εξαιρετικά διασκεδαστικό βιβλίο, το Never Mind The Pollacks του Neal Pollack, μια πολύ καλογραμμένη κωμική αποδόμηση όλης της rock 'n' roll μυθολογίας, από τον Elvis μέχρι τον Kurt Cobain. Μια ανελέητη σάτιρα όλων των μουσικοκριτικών κλισέ και υπερβολών από καταβολής ΝΜΕ. Προτείνεται ανεπιφύλακτα, μην το πάρετε στην παραλία μόνο, γιατί οι γύρω σας θα κοιτάνε το γραφικό τρελό που χτυπιέται κάτω από τα γέλια ενώ θα έπρεπε να την πέφτει σε ό,τι φοράει μαγιό και ζυγίζει λιγότερο από 85 κιλά. Ενδεικτικά παραθέτω μια αναφορά στο Lou Reed:

"Lou Reed! Poet of my heart! Intemperate fickle of my loins! Are you a god,
or dappled tragic figure from mythos? Do you dare fly too close to the sun, or
do you gaze at yourself in the pond? Or are you Hippocrates, oathless, the
sickness or the cure? From whence you came you shall never return. Because what is a little S&M and cross-dressing to a glam god with shiny boots of
leather? Nothing, as we are to you, even though you birthed us all; ultimately,
we are powerless children of Zeus. We sprang from your head. The Velvet
Underground, the greatest band that no one ever heard, lives on in dorm rooms up and down the eastern seaboard, but especially in New England, and your attitude
has inspired a thousand aborted road trips. Banal? Yes! You don't care about us,
and that's why we love you, Lou Reed. You are the bard of no bullshit, which in
itself is the ultimate bullshit! See how we run. See how we run toward you,
alongside you, Lou Reed, as you break the mold that made us all.
Lou! Reed! Lou Reed!"

είναι το νέο μου template. γιου λάικ;

namedays

πώς μπορεί κανείς να ξεφορτωθεί έναν ενοχλητικό μαλάκα;
τι να του λέω ότι πρέπει να πάω στο γιατρό, τι να έχω αρρωστήσει όλους τους συγγενείς μου... τίποτα!
τι να του πω επιτέλους, βοηθήστε με, δεν αντέχω και δεύτερο night out.
ε-λ-ε-ο-ς

Τα παρακάτω είναι στίχοι από το δίσκο των Art Brut. Διαβάστε τα, ακούστε το δίσκο οπωσδήποτε! Οι τύποι είναι ΑΡΧΗΓΟΙ! Και μην ακούω μαλακίες για ομοιότητες με -τι άλλο- Gang of Four, Fall, Modern Lovers κοκ., η δυνητική παρθενογέννεση είναι σπορ κάτι σπυριάρικων που σπαταλάνε όλη τη φαιά ουσία τους σκεπτόμενοι το πώς θα πρωτοπορήσουν αντί να αξιοποιήσουν το -όποιο- ταλέντο τους. Bang Bang Rock 'n' Roll!

"We’re gonna be the band that writes the song,
that makes Israel and Palestine get along.
We’re gonna write a song as universal as happy Birthday,
that makes sure everybody knows
that everything is going to be OK,
we’re going to take that song,
and we’re going to play it
8 weeks in a row on Top of the Pops."

"My little brother just discovered Rock & Roll
He's only 22 and he's out of control
He no longer listens to A-sides
He made me a tape of bootlegs and B-sides
And every song on that tape, every single song says
I want our parents to worry about us"

"Leave the lights on for me
It's frustrating for you
Well, it's frustrating for me
You're lying there
And you're beautiful
You're beautiful
And of course I want to
Why wouldn't I
I doesn't mean I don't love you
One more try with me above you"

"So I'm in the Pompidou
In Paris
And they're more laid back about their art galleries
There's little children running around
I see a piece on Matisse
Take three steps back
Take a long run up
And I jump at it!
Modern art
Makes me
Want to rock out"

"Got myself a brand new girlfriend
So we went to the cinema
We came home from the cinema
Through her front door
Through her bedroom door
Onto her bedroom floor
I've seen her naked twice!"

"I can't stand the sound of the Velvet Underground
(White Light! White Heat!)
I can't stand that sound the second time around
Met the sweetest girl
Sold me a pill
Tasted like shit
And it made me feel ill
Watch my body
Twist and jerk
I just wanna find a drug that works
Bang, bang, rock and roll"

"What's the matter? nothing!
Some people like things left unspoken
I prefer to have it out in the open
Some people like things left unspoken
I don't care if you shout it
Get it out in the open!
Come on, come on, let's have a fight"

"my troubles'll never find me
i'm not sending any letters or postcards home
i'll drink tennessee
with morrissey
on a beach
out of reach
somewhere very, very far away
i'm considering a move to l.a."

"Haven't read the NME in so long
Don't know what genre we belong
Popular culture no longer applies to me
It's tough at the top
The fashionista
Text in Topshop
Sometimes it's hard to stop
When your heart is set on Top of the Pops"

" Yeah, we've got guns, but they're antiques
They're rusted and they're broken
The Red Brigade made us give our bomb back
But we're going to do this bank job
And we're gonna do our very best"

White Stripes live in Athens

H αλήθεια είναι ότι θεωρώ κομμάτι αυτονόητο και υποκριτικό το να αρχίσω να γράφω είτε για τον πλανήτη που είναι σκατά, είτε για τον τρομο-φόβο της δύσης, είτε για το φονταμενταλισμό της ανατολής, είτε για το πόσο μαλάκας είναι ο Bush, είτε για το ότι το να προκαλέσει η ηγεσία της δύσης τους τρομοκράτες της ανατολής κι αυτοί με τη σειρά τους να ξαναπροκαλέσουν την αντίδραση της δύσης κοκ. δεν ελαφρύνει καθόλου τη θέση ούτε των τρομοκρατών ούτε των δυτικών κυβερνήσεων. Γενικά είχα γράψει ένα κείμενο παλιότερα με άλλη αφορμή για αυτήν την κατάσταση και βαριέμαι να τα ξαναγράφω. Σιωπή λοιπόν. Καλύτερο από επανάσταση του laptop.

μιας και γενικά μοιράζονται mp3 στη blogόσφαιρα (μουαχαχαχαχ) είπα κι εγώ να δώσω κάτι. Τρελοκαναδοί από τον περσινό κορυφαίο τους δίσκο, μιξαρισμένοι, για ΛΙΩΣΙΜΟ λέμε. (μόνο μην τους πείτε καλά λόγια για τον mr. LCD Soundsystem, παίζει και να σας πλακώσουν στις μάπες)
Death From Above 1979 - Blood on our Hands (Justice Mix)
(το link το πήρα από το fluxblog.org κκ. δισκογραφικές, δεν το ανέβασα εγώ, μη με πάτε μέσα :P)

Είναι περίεργη εποχή ετούτη εδώ, σαν να μυρίζει ο αέρας αναμονή / Σκέφτομαι βέβαια τον εαυτό μου ένα χρόνο πριν, και συνειδητοποιώ ότι ήμουν καλύτερα τότε / Βέβαια και τότε απ'όσο θυμάμαι, αισθανόμουν σκατά, οπότε κάπως πρέπει να περιορίσω τις αυτοκαταστροφικές μου τάσεις / Ευτυχώς γίνεται και καμιά συναυλία της προκοπής κατά καιρούς και ξεσπάμε / Πρώτης τάξης ευκαιρία είναι την Τρίτη στους Fantomas, Peter Murphy, Spooky, κλπ / Μας ακυρώσανε και τους Fischerspooner, κρίμα, γιατί αν κρίνω από το dvd τους τα show τους γαμούν και δέρνουν (όπως καταλαβαίνετε. χρησιμοποιώ συχνά βρισιές για να ανεβάσω την επισκεψιμότητα του blog μου) / Ευελπιστώ να πάω και αύριο στο Synch, να δω τους αγαπημένους μου De La Soul, αλλά απ'ότι βλέπω το υπόλοιπο πρόγραμμα έχει κάτι ελληνικά hip hop του κώλου / Τελος πάντων / Αγαπημένε μου σε κλείνω / πήγε μιάμιση, ήρθαν οι βάρβαροι να με πάνε στο Messiah / Goodnight / And Thank You…

World Domination Enterprises - Asbestos Lead Asbestos
Death From Above 1979 - Black History Month
Nine Inch Nails - The Hand That Feeds
Scout Niblett - Wolfie
Vitalic - Poney Part 1
Modest Mouse - Black Cadillacs
Maximo Park - Once A Glimpse
Sole - Atheist Jihad
Associates - Gloomy Sunday
The Jam - Private Hell
Tosca - Rondo Acapricio
Jori Hulkkonen - Lo-Fiction
Sonic Youth - G-Force
Electrelane - I Keep Losing Heart

No idea how it feels to be on your own
In your own home
with the fucking phone
And the mother of gloom
In your bedroom
Standing over your head
With her hand in your head
(Martha Wainwright - Bloody Mother Fucking Asshole)

Destroying the Earth is harder than you may have been led to believe.
You've seen the action movies where the bad guy threatens to destroy the Earth. You've heard people on the news claiming that the next nuclear war or cutting down rainforests or persisting in releasing hideous quantities of pollution into the atmosphere threatens to end the world.
Fools.
The Earth was built to last. It is a 4,550,000,000-year-old, 5,973,600,000,000,000,000,000-tonne ball of iron. It has taken more devastating asteroid hits in its lifetime than you've had hot dinners, and lo, it still orbits merrily.
(Sam Hughes)

Ο άναξ εμφανίστηκε στο αυτοκρατορικό κρεβάτι με τα καυλωμένα του αυτιά και με καμιά 15αριά βιονικά αρχίδια γεμάτα με σπέρμα σε κάθε χρώμα και σε κάθε γεύση και προσέγγισε πρόστυχα την αυτοκράτειρα. Εκείνη έβγαλε τη γλώσσα δείχνοντάς του το σαλιωμένο μουνί της και σήκωσε την μασχάλη με τις 8 κλειτορίδες. Όταν ο πράσινος φολιδωτός SuperJustin πήδαγε το μάγουλό της , το Kinkybear γάμαγε τη γλώσσα της και η NustyBlack έψαχνε τη μασχάλη της , η παλάμη της πλησίασε τη μέση του αυτοκράτορα και άρχισε απαρατήρητη να ξεκλειδώνει τις τέσσερις τεράστιες ψωλές (μία για κάθε χερσόνησο της Επικράτειας) που είχε φορέσει ο Ανομοιογενής. Και τότε μια κραυγή βγήκε από την αυτοκράτειρα. Όχι όμως λόγω του μουνιού της γλώσσας της. Αλλά λόγω του 0,5 εκατοστών ψωλιδίου που είχε στην πραγματικότητα , κάτω από ουρανομήκη πλαστικά παπάρια, ο Μθφφφθχθά#¤¦°¦¦¦¦ξ ο . . . Ανομοιογενής !
(Forum Athens Voice)

Σε ένα άλλο πρωινάδικο τους είχα κάνει άνω κάτω. Έβριζαν αυτοί εμένα, εγώ αυτούς και γυρνάω και τους λέω «Είναι πάρα πολύ γελοίο όλο αυτό που συμβαίνει. Αν με βλέπατε φοράω μία παντόφλα, ένα βρώμικο σώβρακο, καπνίζω ένα joint και διοικώ ένα ολόκληρο τηλεοπτικό κανάλι». Και πραγματικά αυτό συνέβαινε: έλεγα «μαλακισμένη» τσίριζε η μία, «Σκάσε» λέω στην άλλη κι εκείνη μου έλεγε «μα πώς μου μιλάς έτσι;» Τους πετούσα κόκκαλα, κανονικά. Θα μου πεις, και τι νομίζεις ότι έκανες, Παναγιώτη; Το κέφι μου. Δεν είναι λίγο να κάνεις το κέφι σου, και μάλιστα μέσα από την τηλεόραση, είναι fascinating. Και δεν μπορώ να σου το μεταφέρω βιωματικά, πώς είναι να έχεις μια τηλεόραση και να της δίνεις χαστουκάκια.
(Παναγιώτης Χατζηστεφάνου, http://www.overdubzine.blogspot.com)

Last year I went to the emergency room for a minor infection that was causing minor pain and they tried to shoot me with a morphine needle as long as my leg, and also gave me a big bottle of Vicodin when Advil would have sufficed. Two years ago, I went to my doctor, said I was depressed, and he had me on Wellbutrin before lunchtime. You can get Vicodin in this country for a painful zit, so don't talk to me about doctors getting loosey-goosey with the KB.
(Neil Pollack)

The difference between seeing The Smiths live and Morrissey live can be characterized as the difference between adoration and idolization. When you went to see The Smiths perform live it was like going to a soccer match where you're rooting for the home team. Morrissey was the captain of the team, but people chanted for other members of the group too. Morrissey solo has become more of a religious experience. It's all about what he represents. It's sort of like kissing the papal ring.
(Simon Goddard, Songs that saved your life)

Φιλέτο με αντσούγιες, κόκκινο κρασί & ρόκα
1 κουταλιά της σούπας ελαιόλαδο
1 μεγάλο κρεμμύδι, ψιλοκομμένο
1 ½ κουταλάκι του γλυκού αποξεραμένη ρίγανη
4 σκελίδες σκόρδο χωρίς φλούδα, κομμένες στα 2
100 γρ. ανάλατο βούτυρο
8 φιλετάκια αντσούγιας, στραγγισμένες & λιωμένες
4 κομμάτια φιλέτο μοσχαρίσιο, 225 γρ. το καθένα
200 ml κόκκινο κρασίαλάτι & φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι
ρόκα σαλάτα για 4 άτομα
Ζεσταίνετε τo λάδι μαzί με 50 γρ. βούτυρο σ ένα μεγάλο τηγάνι / Ρίχνετε μέσα το ψιλοκομμένο κρεμμύδι, το ανακατεύετε και τo αφήνετε για 3 λεπτά μέχρι να μαλακώσει / Προσέξτε μόνο να μην κάνει κρούστα / Προσθέτετε το σκόρδο, τις αντσούγιεs και τη ρίγανη / Ανακατεύετε πάλι και θα δείτε ότι έχετε κάνει μια λιπαρή καφέ σάλτσα / Μην απογοητεύεστε όμως / Έτσι πρέπει να φαίνεται / Εξάλλου η εμφάνιση δεν έχει καμία σχέση με τη γεύση / Συνεχίζετε κανονικά λοιπόν και βγάζετε τη σάλτσα από το και τσιγαρίζετε το κρέας και από τις δύο πλευρές στο υπόλοιπο βούτυρο / Όταν γίνει το φιλέτο ανάλογα με το γούστο σας, ρίχνετε μέσα το κρασί και ξαναβάζετε την υπόλοιπη σάλτσα μέσα / Σε χαμηλή φωτιά ανακατεύετε και αφήνετε το κρέας να ρουφήξει τις μυρωδιές από όλα τα υλικά / Ρίχνετε λίγο αλάτι (προσοχή οι αντσούγιεs είναι αλμυρές) και λίγο πιπέρι και μ' ένα πιρούνι πετάτε το σκόρδο. Όταν το φιλέτο είναι όπως το αγαπάτε, το κόβετε σε λωρίδες / Για να το σερβίρετε, απλώνετε λίγη ρόκα σε κάθε πιάτο και το καλύπτετε με το κομμένο φιλέτο / Τέλος, το περιχύνετε με τη σάλτσα