There is a Place in Hell Reserved for Me and My Friends

Κυριακή, Σεπτεμβρίου 18, 2005

Beyond the valley of the dolls

Τρελλή cultιά, όσοι δεν πήγαν χτες στο Δαναό, έχασαν. Μια απίστευτη παραλληρηματική χαώδης παρωδία που πιάνει από Δυναστεία μέχρι Ρομέρο, στιλάτη, classy, ξεκαρδιστική και to-the-point. Με το score του Stu Philips να χτυπάει ανελέητα τ'αυτιά σου, αρκετά ρετρό ώστε να το προσέξεις, αρκετά προσεγμένο ώστε να το αγαπήσεις, απολύτως ταιριαστό ώστε να σε βάλει στο κλίμα, αν έβλεπες την ταινία στον καιρό της σίγουρα θα μονολογούσες ότι δε θα αφήσει τίποτα όρθιο. Τώρα που την είδα 35 χρόνια μετά, διασκέδασα απίστευτα το δίωρο που κράτησε με ένα pure cult classic. Russ Meyer, υποκλινόμαστε.

posted by ilias n. # 2:10 μ.μ.

Comments:

Κι εγώ συμφωνώ. Το πρώτο μισό ήταν μούφα, στο δεύτερο μισό όμως απογειώθηκε εντελώς. Ξέφυγε! Τι γέλιο ήταν αυτό;

Εμείς ήμασταν μεγάλη παρέα αλλά ήθελα να πω ότι την είχα προτείνει και σε άλλους, όπως και διάφορες άλλες που ήταν (ή θα είναι) μαγευτικές, είτε εντελώς κουφές είτε παραμυθένια όμορφες. Και τι γίνεται σχεδόν πάντα όλα αυτά τα χρόνια του φεστιβάλ; Σχεδόν ποτέ δεν έρχονται. Και χάνουν σπάνιες ταινίες που είτε "σινεφίλ" είναι είτε όχι, θα τις είχαν καταευχαριστηθεί. Και θα γύριζαν και θα μου έλεγαν "Δεν ήξερα ότι στο φεστιβάλ προβάλλονται και τέτοιες ΜΗ ΚΟΥΛΤΟΥΡΙΑΡΙΚΕΣ ταινίες!"

Κι όχι μόνο αυτό αλλά μέχρι και η μητέρα μου που δεν ήρθε στην προβολή του Γαβρά το σκυλομετάνιωσε, κι αυτό διότι προέκυψε ότι ήταν οικογενειακοί φίλοι με τα ξαδέρφια του Γαβρά που καθόνταν δίπλα μου στην 3η σειρά...

Γενικά σχεδόν κανείς δεν με ακούει (όσον αφορά τουλάχιστον στο φεστιβάλ)... Φταίω κι εγώ που χάνω την πίστη μου στους ανθρώπους;

# posted by

bloody sunday : Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 19, 2005 1:22:00 μ.μ.

Μα το θέμα είναι να τη δεις σε μια μεγάλη σκοτεινή αίθουσα, με κόσμο που ξέρεις ότι πήγε εκεί επειδή εκτιμά κάτι "μη προσβάσιμο" στο ευρύ κοινό (και με επίγνωση ότι αυτό ακριβώς σας συνδέει), και που τρανταζόταν από το γέλιο εν χορώ (ειδικά στο 2ο μέρος).

# posted by

bloody sunday : Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 21, 2005 12:53:00 μ.μ.

Νοχίδεν, σε παρακαλώ όπως μου στείλεις το ιμέιλ σου στο δικό μου, το οπίο θα βρεις στο προφίλ μου, γιατί θέλω να σου πω. Ευχαριστώ.

# posted by

l'esprit de l'escalier : Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 21, 2005 7:11:00 μ.μ.

bloody sunday: κορυφαία φάση εκεί που πέφτει ο χάρις (έτσι δεν τον λέγαν;) την ώρα του tv performance μπροστά στο γκρουπ και μία από το γκρουπ (η Casey νομίζω), όταν μοιάζει νεκρός λέει κλαμμένη "και ποιος θα μας πάει σπίτι τώρα;" Το θυμάμαι και γελάω. Παντού. Στο μετρό, στο σπίτι, στην τουαλέτα.

vt: αν θυμάσαι πώς σε λένε, όλα καλά (μάλλον θα έβλεπες το Night Watch)

drude: φύγε από το blog μου κακέ σπάμερ :P. Επίσης τι κακό κι αυτό με σας. Κάθε τρεις και λίγο μου προτείνετε ένα δίσκο, μια ταινία, ένα βιβλίο. Κύριοι, θα με πάνε μέσα, δεν αντέχει άλλο η πιστωτικηηηηηη

# posted by

ilias n. : Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 23, 2005 12:26:00 π.μ.

"6.000.000 φωνές φώναζαν "Βοήθεια" και εσύ μου ζητάς ΕΛΕΟΣ;!!;!!;"

# posted by

bloody sunday : Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 23, 2005 12:33:00 μ.μ.

Δημοσίευση σχολίου

<< Home

There is a Place in Hell Reserved for Me and My Friends

Κυριακή, Σεπτεμβρίου 18, 2005

Archives