There is a Place in Hell Reserved for Me and My Friends

Χτες πέρασα το βράδι μου στο νοσοκομείο, τρομαγμένος. Πέρα από το overall τρομακτικό περιβάλλον του νοσοκομείου όπου αγενείς, άσπροντυμένοι άνθρωποι πηγαινοέρχονται πέρα-δώθε με τα σαμπό τους, ήταν και εκείνες οι πρώτες λίγες ώρες -μέχρι να βγουν εξετάσεις, ακτινογραφίες, κλπ- όταν δεν ξέρεις εάν ο λόγος για τον οποίο βρίσκεσαι εκεί (στην περίπτωσή μου, ένας καλός φίλος που ερχόταν να με βρει χτύπησε σε τροχαίο) είναι σοβαρός ή όχι. Ευτυχώς στην περίπτωσή μας ο φίλος μου τη γλύτωσε με κάτι διασείσεις ενώ με τον τρόπο που έγινε το τροχαίο θα μπορούσε να πάθει πολλά. Το τέλος ήταν καλό, ή τελος πάντων αρκετά έτη φωτός καλύτερο από το απαισιόδοξο σενάριο. Όλη αυτή η νυχτερινή μου περιπετειούλα υπήρξε εξαιρετικά διδακτική, τι και πώς σε άλλο επισόδειο -όποτε και αν.