There is a Place in Hell Reserved for Me and My Friends
Παρασκευή, Απριλίου 29, 2005
this ain't no holiday but it always turns out this way
Όποιος έχει καμιά καλή ιδέα για οικονομικές καλοκαρινές διακοπές εκτός Ψαροκώσταινας (οικονομικές είπα, vague tourist, το reykjavik το ξεχνάμε) ας τη ρίξει on board, καλό θα κάνει…
Χτες, Μεγάλη Πέμπτη έκανα ακριβώς ότι έκανα πρόπερσι τη Μεγάλη Πέμπτη. Καθισμένος σε ένα μπαλκόνι τετάρτου ορόφου μαζί με έναν πολύ καλό φίλο (τον ίδιο!), έβλεπα τις φυλλωσιές των δέντρων να κρύβουν περιοδικά το δρόμο, έπινα καφέ, έτρωγα κινέζικο (από το ίδιο delivery!) και το πολιτισμικό σοκ συνεχίστηκε με παγωμένες McFarland (η μόνη διαφορά με πρόπερσι ήταν ότι είχαμε μαζί μας και το τελευταίο τεύχος του "cool" με τον Τέλη Σαβάλα στο εξώφυλλο και τα Tiger της Γιώτας στο οπισθόφυλλο). Δεν ξέρω καθόλου τι θα μπορούσαν να σημαίνουν όλα αυτά τα dejavu, αλλά δεδομένης της χαρακτηριστικής αδιαφορίας μου για ό,τι ο Χαρδαβέλλας (και μερικοί ακόμα) ονομάζει "μεταφυσικό κόσμο", θα ήταν παράλογο να κάτσω να το ψάξω περεταίρω. Συμπέρασμα: Γαμώ τις νηστείες κάναμε πάλι! (εννοείται μετά ακολούθησε ανιλεής προσευχή μέχρι να βγάλουν φουσκάλες τα γόνατά μας)
Γύρω στις 20 απριλίου οπότε και μας επισκέφθηκε ο μπλίξα και η παρέα του είδα στο mad, να μας μιλούν για το λάιβ των "Ενστουρζέντε Νούμπωτεν". Οκ, καταλαβαίνω να μην τους πολυξέρουν εκεί μέσα, αλλά δε βρέθηκε ένας να διορθώσει την κοτσάνα;
Ian McCoulogh - Love in Veins Howie B. - Allergy Red Hot Chili Peppers - Soul to Squeeze Velvet Underground - Jesus Fog - The Girl from the Gum Commercial Gang of Four - Damaged Goods Einsturzende Neubauten - Haus der Luge Matson Jones - Welcome Back Mr. Audiotechnica Massive Attack v Mad Professor - Rtinity Dub Blonde Redhead - Astro Boy M83 - * Pixies - Brick is Red The Go-Betweens - Spring Rain DJ/Rupture - Overture: Watermelon City
Serves 6 6 pounds pork spareribs 1/4 cup hoisin sauce 1/4 cup water 3 tablespoons dry sherry 2 tablespoons honey 2 tablespoons soy sauce 2 garlic cloves, minced Cooking Directions Cut spareribs into serving-size portions.Place large plastic bag in large bowl. In bag, combine remaining ingredients; mix well. Add ribs, close bag tightly. Refrigerate 6 hours or overnight; turn bag several times to distribute marinade. Drain ribs, reserving marinade. Place ribs in shallow roasting pan; cover with foil and bake in a 350 degree F. oven for 1 1/2 hours. Uncover and brush ribs with the reserved marinade. Discard leftover marinade. Bake, uncovered, for 30 minutes or till done. Serving Suggestions Savor the delicious aroma of this recipe as it slowly roasts in your oven. You will love the juicy, sweet flavor that these ribs deliver. Serve with cucumber salad and noodles Nutrition Facts Calories 900 calories; Protein 63 grams; Fat 65 grams; Sodium 550 milligrams; Cholesterol 260 milligrams; Saturated Fat 24 grams; Carbohydrates 11 grams; Fiber 0 grams
Πρέπει λοιπόν να αποδώσουμε τεράστια σημασία στο γεγονός ότι φανερό και κρυφό έγιναν προ πολλού συνώνυμα, ενώ, την ίδια στιγμή, καθώς ήταν αναμενόμενο, εκμηδενίστηκαν και τα δύο. Οι ηθοποιοί του Χόλιγουντ προσποιούνται ότι δεν το κατάλαβαν. Ενας απ' αυτούς, αφού κυνήγησε, ως Ιντιάνα Τζόουνς, τα ιερά αντικείμενα δύναμης των ναζί μπροστά σε όλον τον κόσμο, αποπειράθηκε να γαργαλήσει τους δημοσιογράφους με τη δήλωση ότι, σαν Χάρισον Φορντ, αρνείται λέει να συγκατατεθεί στο να γνωρίσουν οι κοινοί θνητοί το ποιος είναι και το πώς ζει, ή έστω τα ονόματα των παιδιών του. Πρόσθεσε μιαν ακόμη εκκωφαντική μπούρδα: «Στο κάτω κάτω, όταν το κοινό μπαίνει στην αίθουσα για να δει μια ταινία μου, προσπαθώ να τον πείσω ότι είμαι κάποιος άλλος». Αλλος από ποιον; Θυμίζω τον Λουδοβίκο Β' τον Τρελό, βασιλιά της Βαυαρίας, που παρουσιάστηκε, για να αστειευτώ λιγάκι, στον αντίποδα του Οιδίποδα: «Θέλω να είμαι για όλους σας, και για μένα, ένα παντοτινό αίνιγμα» είχε πει. Μ' άλλα λόγια δεν ήταν αρκετά τρελός ώστε να μην πιστεύει στις λύσεις των αινιγμάτων. (Ευγένιος Αρανίτσης, Ελευθεροτυπία 10.04.05)
We are adults, we are attractive, and our eyes burn with hot monkey lust (nerve.com)
Take my shoes off And throw them in the lake, And I'll be Two steps on the water. (Kate Bush - Hounds of Love)
Έλεγχος στις δισκοθήκες των φερόμενων ως μουσικογραφιάδων εδώ και τώρα λοιπόν (αιφνίδιος μάλιστα!) (Άρης Καραμπεάζης, mic.gr)
'Who never ate his bread in sorrow, Who never spent the midnight hours Weeping and waiting for the morrow, - He knows you not, ye heavenly powers.' (Goethe)
Nobody made any official proclamations, but it seems as if the concept of selling out has lost its meaning: The kids treat it as a quaint idea, and the music veterans who used to live or die by it are fading away. I can't tell when the last nail hit the coffin: Was it when the best way to promote your music became selling your song to a car commercial? When we applauded Pixies for cashing in with a reunion tour? Or when straight-talker John McCain, with an eye on '08, nuzzled President Bush at a campaign event? (Chris Dahlen, Get That Thing Out of your Mouth #10, pitchforkmedia.com)
Moaning and a heaving on a hot sticky can I'm craving chocolate exlax and my g.e fan I'm tagging on the wall how I got in this jam M.s.g money margaritas and my man (Fischerspooner - Megacolon)
Έχω αρχίσει και τη βαριέμαι τη φάση με τα ντιβιντί. Ωραία, μαζευόμαστε σε ένα σπίτι πέντε νοματαίοι, πατάμε το πλέι, λέμε καμιά μαλακία, τρώμε τον αγλέωρα σε ποπκόρν ή πίτσες (αυτό εννοούν οι διαιτολόγοι όταν λένε "μην τρώτε βλέποντας τηλεόραση";) μιλάμε ακατάπαυστα (ευτυχώς συνήθως εύστοχα και διασκεδαστικά) πάνω στην ταινία (είτε καλή είτε μάπα -με συμπαντική προτίμηση στις δεύτερες) και έχουμε περάσει ένα ενδιαφέρον βράδυ. Κατά καιρούς αναρωτιέμαι αν αυτές οι ώρες που περνάμε βλέποντας ντιβιντί αξίζουν τον κόπο. Αν είναι ζωή αυτό το πράγμα ή απλά ένας ευχάριστος τρόπος να σκοτώσεις την ώρα που σου απομένει από τη ζωή. Ή μήπως για να θεωρείται ότι έχω ζωή πρέπει τελικά να τηρώ όλα αυτά τα ψυχαναγκαστικά κλισέ που πασάρουν τα περιοδικά. Δηλαδή να βρίσκομαι από τη μια στιγμή στην άλλη στο Ρέυκγιαβικ και στο Ποπ, στο Λονδίνο και στο φεστιβάλ γκραφίτι. Γενικότερα, στους πένετε δρόμους να κάνω κάτι που ακούγεται (μπορεί δε και να είναι) εξοργιστικά ενδιαφέρον. Ή να σκοτώνω γλυκά την ώρα μου με ανθρώπους που αγαπώ σε μέρη οικεία με ένα ποτήρι κρασί στο χέρι. Λογικά θα υπάρχει κάποια χρυσή τομή ανάμεσα στις δύο θεωρήσεις σχετικά με τη ζωή. Χρυσή τομή την οποία δε βρίσκω (και ούτε νομίζω ότι θα βρω). Απλά εποχές που παλαντζάρω πότε στη μία, πότε στην άλλη. (Αυτό τον καιρό είμαι με την "άλλη") Συμπέρασμα: Πρέπει επειγόντως να πάω ταξίδι στο Ρέυκγιαβικ.
Nico - Little Sister Throbbing Gristle - AB7A Razorlight - Golden Touch Mum - Weeping Rock Rock Zounds - Demystification Walkmen - Little House of Savages Lali Puna - People I Know The Arcade Fire - Neighborhood #2 (Laika) Bloc Party - Helicopter The Go! Team - Ladyflash Decemberists - The Infants Hood - Winter 72 RJD2 - 1976
Συστατικά: 3 μεγάλα άσπρα κρεμμύδια αλεύρι αυγότριμμένη φρυγανιά Εκτέλεση: Καθαρίζουμε τα κρεμμύδια και τα κόβουμε σε δαχτυλίδια. Σ ένα πιάτο βάζουμε αλεύρι σ ένα άλλο το αυγό χτυπημένο και σε ένα άλλο τη φρυγανιά. Παίρνουμε τα δαχτυλιδάκια και τα περνάμε πρώτα από το αυγό μετά από το αλεύρι και μετά από τη φρυγανιά. Τα τηγανίζουμε σε μπόλικο λαδί το οποίο να είναι καυτό. Εναλλακτική: Applebee's θαρρώ τα λένε. Best όνιονρίνγκς in town.
In the shadows of chain-store ghost towns where no one walks the streets at night, a silent nation hooked on medication, stares into a blue flickering light. (Calexico - Service and Repair)
Θα κάνω τον προφήτη τώρα. Κάποια μέρα θα έρθει κάποιος που θα καταλάβει τη δύναμη που βρίσκεται στους δρόμους. Κάποιος που έχει αισθανθεί τους χίλιους πόνους του μοντέρνου κόσμου και θέλει να διορθώσει τις αδικίες. Δεν θα είναι όμορφο, αλλά θα είναι αντάξιο. Αυτός ο άνθρωπος ζει κάπου στο Δυτικό κόσμο και περιμένει. Όταν τα πράγματα γίνουν μπουρδέλο τα επόμενα 15 με 20 χρόνια, αυτός ό άνθρωπος θα αναδείξει το επίπεδο του μοντέρνου πολιτικού κόσμου και θα δούμε να εισβάλλει στον κόσμο μας η σκληρή διακυβέρνηση ενός εκδικητικού πνεύματος. Αυτός ο άνθρωπος είναι ο ίδιος στον οποίο εσείς επί του παρόντος επιβάλλετε μικρές ταπεινώσεις και πόνους – ξέρετε για ποιον μιλάμε, αυτόν που αγνοείτε στο λεωφορείο, του λέτε ένα μικρό ψέμα, τον σπρώχνετε με αγένεια ή τον διατάζετε να σας φέρει το φαγητό σας. Οι Godspeed You Black Emperor είναι το συγκρότημα που παρέχει ένα cool soundtrack γι’ αυτήν την Αλλαγή, και είμαι εδώ να σας πω ότι η ώρα αυτού του Black Emperor πλησιάζει. Οποιοσδήποτε κι αν είναι, σας επιβεβαιώνω ότι δε θα δείξει απολύτως ΚΑΘΟΛΟΥ ΟΙΚΤΟ όταν έρθει η ώρα να σας κανονίσει όλους σας. Οι χιλιάδες σπόροι σας θα γεννήσουν σάπια φρούτα. Με συγχωρείτε… μήπως σας τρομάζω τώρα; Εαν κάποιος επιθυμεί να αποφύγει τέτοια μονοπάτια, ίσως λίγη αυθεντικότητα να είναι απαραίτητη για τη συναλλαγή σας με «τον άλλο». (Richard Wolstencroft, περιοδικό Large)
Each evening the sun sets in five billion places, Seen by ten billion eyes set in five billion faces, Then they close, end the day, and wait for the dawing, But the daylight and sunrise, Are brighter in our eyes. (The Chills - Heavenly Pop Hit)
I like to think of music as neither an object or a commodity, but rather a fanciful elaboration of a duration of time, always in a state of transforming our perception of ourselves. (Yannis Kyriakides 2003)
The following dolphin-perpetrated atrocities have been widely documented: - gang rape of dolphin females - prostitution of same - porpoise holocausts - adults grabbing adorable baby dolphins in their beaks and whacking them to death (http://www.believermag.com)
We deflowered a fan. A Matmos fan who we thought maybe had never…like we were having sex with him and he started to really shake, like a lot, like a leaf. And when it was over: Oh, had you never done it with a guy before? And he was like… (Drew Daniels από τους Matmos, περιοδικό Butt)
I know you are getting older We should never turn our shoulder I have never seen you suffer I will never hurt you mother (Death From Above 1979 - Going Steady)
"O Bush μέχρι τώρα έχει κάνει τόσο φριχτή δουλειά και δεν φαίνεται να παίρνει την κάτω βόλτα. Ας ελπίσουμε ότι δε θα πεθάνει από φυσικά αίτια" (Nick McCarthy από τους Franz Ferdinand)